Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

Σαμαράς: "Ο Παπανδρέου ήταν έτοιμος να φύγει"

Οξύτατη επίθεση στην κυβέρνηση εξαπέλυσε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς κατά την έκτακτη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος.
Ο κ. Σαμαράς άσκησε σκληρή κριτική στην κυβέρνηση, η οποία απέτυχε στον στόχο της μείωσης του ελλείμματος.
"Οι ώρες είναι πράγματι εξαιρετικά κρίσιμες και πρέπει να δώσουμε ένα σαφές μήνυμα στον λαό. Το μήνυμα μας είναι στάση ψυχραιμίας όταν η κυβέρνηση τα έχει χαμένα. Επιμονή στη θέση μας και σαφήνεια στην πολιτική μας".
Αναφερόμενος στην άρνηση στήριξης του μνημονίου από τη ΝΔ, τόνισε ότι "προβλέψαμε τη μεγάλη ύφεση, προβλέψαμε ότι θα διόγκωνε το χρέος και τέλος προβλέψαμε ότι δεν θα άντεχε η κοινωνία και η οικονομία".
Ο πρόεδρος της ΝΔ αναφερόμενος στις θυσίες του ελληνικού λαού, σημείωσε ότι πήγαν χαμένες.
"Η πολιτική του μνημονίου για την Ελλάδα δεν δούλεψε" είπε χαρακτηριστικά.
Χαρακτήρισε "απαράδεκτες" τις οριζόντιες περικοπές και τόνισε ότι η ΝΔ είχε προτείνει πρώτη αποκρατικοποιήσεις πριν καν υπογραφεί το μνημόνιο.
Ο Αντώνης Σαμαράς σημείωσε ότι η κυβέρνηση επιμένει στο ίδιο λάθος και όσο περνάει ο καιρός θα πείθονται όλοι ότι το σχέδιο αυτό δεν δουλεύει.
"Οι αριθμοί θα επιβεβαιώνουν συνεχώς τις θέσεις της Νέας Δημοκρατίας και όλο και περισσότεροι στηρίζουν την πρόταση της αναδιαπραγμάτευσης" είπε ο Αντώνης Σαμαράς.
Πρόσθεσε ότι θα χρειαστεί μια νέα κυβέρνηση για να επαναδιαπραγματευτεί το μνημόνιο και ζήτησε και πάλι εκλογές.
Έτσι "ναυάγησε η συναίνεση"
Ο Αντώνης Σαμαράς είπε ότι την Τετάρτη πρότεινε στον πρωθυπουργό να πάνε με μια νέα κυβέρνηση να επαναδιαπραγματευτούν για το μνημόνιο. Ο πρόεδρος της ΝΔ αποκάλυψε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου αποδεχόταν να αφήσει τη θέση του και αυτό ήταν το σημαντικό.
"Χθες, ο κ. Παπανδρέου μου πρότεινε να στηρίξουμε κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας. Το είδα σαν μία ιστορική ευκαιρία για να πάμε να διαπραγματευθούμε όλοι μαζί την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας, που θα επιτρέψει την Ελλάδα να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της και στους δανειστές να πάρουν τα χρήματά τους. Το είδα σαν ιστορική ευκαιρία και πρότεινα στον κ. Παπανδρέου να πάμε για επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου. Ο κ. Παπανδρέου δεν αρνήθηκε την πρόταση για επαναδιαπραγμάτευση, κάθε άλλο. Ύστερα, του υπογράμμισα ότι σε μία τέτοια κυβέρνηση δεν μπορεί να είναι ο ίδιος πρωθυπουργός, γιατί έχει χάσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας και της αγοράς και ότι πρέπει να βρούμε άλλο πρόσωπο κοινής αποδοχής. Κι αυτό το δέχθηκε. Λίγο αργότερα μάθαμε από τα Μέσα Ενημέρωσης ότι μου το πρότεινε ο ίδιος. Δεν έχει σημασία ποιος το πρότεινε. Σημασία έχει ότι ο κ. Παπανδρέου αποδεχόταν να παραιτηθεί".
"Διαφωνία δεν υπήρξε ούτε και για τη διάρκεια μίας τέτοιας κυβέρνησης", σημείωσε ο κ. Σαμαράς και πρόσθεσε: "Εγώ είπα ότι πρέπει να έχει σαφή εντολή την επαναδιαπραγμάτευση και μόλις την πετύχει να οδηγηθούμε σε εκλογές. Εκείνος μου απάντησε ότι δεν μπορεί να είναι βραχύβια, διότι θα είναι σαν να έχουμε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο. Αποδέχθηκα τη λογική αυτού του επιχειρήματος και έμεινα με την εντύπωση ότι μπορούμε να βρούμε τη χρυσή τομή".
Ο κ. Σαμαράς είπε ακόμη ότι έθεσε την κατάργηση του νόμου για τη μετανάστευση.
Ακολούθως, ο πρόεδρος της ΝΔ επέρριψε ευθύνες στον κ. Παπανδρέου για το ναυάγιο λέγοντας: "Ενώ όλα έδειχναν ότι είναι ιστορική ευκαρία, συνέχεια δεν υπήρξε. Λίγες ώρες αργότερα με ειδοποίησε ότι δεν μπορεί να προχωρήσει η πρωτοβουλία αυτή. Απέρριψε μόνος του αυτό που είχε προτείνει, ή είχε αποδεχθεί ο ίδιος. Τελικά, ο κ. Παπανδρέου υπαναχώρησε γιατί δεν άντεξε τις πιέσεις από το εσωτερικό του κόμματός του εκείνων που είναι γατζωμένοι στην εξουσία και έγινε αιχμάλωτός τους. Κι έτσι η κοινή πρωτοβουλία για τη σωτηρία της Ελλάδας μετατράπηκε σε λίγες ώρες σε αγωνιώδη διάσωση της πασοκικής εξουσίας".





Το ΠΑΣΟΚ παραμένει “παπανδρεϊκό”


NΙΚΟΛΑΟΣ-ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ
Βλέποντας κανείς τον Γιώργο Παπανδρέου να εισέρχεται στην Ολομέλεια του Κοινοβουλίου, τα 2,5/3 της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ να είναι όρθιοι και να τον χειροκροτούν, και εκείνον, την ημέρα των γενεθλίων του, να τους χαιρετάει με το χέρι υψωμένο, και το άλλο στην καρδιά, για να τους ευχαριστήσει, δεν είχε καμία αμφιβολία: Το ΠΑΣΟΚ παραμένει παπανδρεϊκό.
Η επιχείρηση αμφισβήτησης του Πρωθυπουργού, που ξεκίνησε από βουλευτές προσκείμενους στον Ευάγγελο Βενιζέλο, φαίνεται ότι εκφυλίστηκε προτού καν ξεκινήσει η συνεδρίαση του Οργάνου. Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε φροντίσει νωρίτερα, με απευθείας επαφές και προσωπικές συναντήσεις με όλους σχεδόν τους κορυφαίους, να εξασφαλίσει τη στήριξή τους.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά οι περισσότεροι προβεβλημένοι υπουργοί και στελέχη πρώτης γραμμής, να βγαίνουν δημοσίως και να δηλώνουν ότι «το ΠΑΣΟΚ έχει πρόεδρο και η χώρα Πρωθυπουργό». Κοιτώντας… με μισό μάτι τους αμφισβητίες, και μιλώντας, στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις που είχαν με δημοσιογράφους, για «αποστασία».
Ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ μάλιστα, σχολίαζαν με δηκτικό τρόπο, ότι ουσιαστικά ζούμε την επανάληψη της επιχείρησης αμφισβήτησης της ηγεσίας του Γιώργου Παπανδρέου, το 2007. Με το ίδιο αποτέλεσμα, προφανώς…



“Δώρο γενεθλίων” η στήριξη των “βαρόνων”

ΜΑΡΙΚΑ ΛΥΣΙΑΝΘΗ
Το ΠΑΣΟΚ… που αγαπήσαμε είχε ορισμένους πολύ συγκεκριμένους κώδικες ευπρέπειας. Έδινε σημασία στη λεπτομέρεια. Κρατούσε τα προσχήματα. Διαμόρφωνε το δικό του αξιακό πλαίσιο, πολλές φορές ξένο προς την υπόλοιπη κοινωνία ή την ίδια τη χώρα, το πλαίσιο αυτό ωστόσο φρόντιζε να το προασπίζει και να το υπηρετεί με πάθος.
Αυτό το ΠΑΣΟΚ… δεν ανέχεται να αμφισβητείται ο γιος του ιδρυτή του, την ημέρα των γενεθλίων του. Στοιχειώδεις κανόνες πολιτικού τακτ θα προϋπέθεταν ότι οι ορμές της αμφισβήτησης θα μπορούσαν να συγκρατηθούν… τουλάχιστον για μια μέρα. Όχι όμως σήμερα, που ο Γιώργος Παπανδρέου συμπληρώνει τα 59 του χρόνια.
Και επειδή, μπορεί το ΠΑΣΟΚ να υπήρξε περίπου «εθνική κακοδαιμονία», αλλά… τηρούσε πάντα τους τύπους, ίσως θα πρέπει να αναζητήσουμε σε αυτήν ακριβώς την ψυχολογικών διαστάσεων παράμετρο, την πολιτική στήριξη που φαίνεται ότι προσφέρουν απλόχερα στον Γιώργο Παπανδρέου «βαρώνοι», «δελφίνοι» και ιστορικά στελέχη. Το 2007 σε επανάληψη…



Το "παιδαριώδες" λάθος Παπανδρέου...

Όπως έχετε αντιληφθεί όλοι, από χθες η Ελλάδα είναι χωρίς κυβέρνηση. Τώρα πλέον η μόνη προσωρινή (και το τονίζουμε προσωρινή) λύση είναι οι εκλογές. Έτσι όπως πολιτευόταν o κ. Παπανδρέου, ήταν θέμα χρόνου να κάνει το θανάσιμο για τον ίδιο πολιτικό λάθος. Το έκανε χθες.Ο κ. Παπανδρέου έκανε "παιδαριώδες" πολιτικό λάθος για δύο λόγους:...
1) Με το να παραδεχτεί ο πρωθυπουργός ενώπιον του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι δεν μπορεί να κυβερνήσει και δέχεται να αναλάβει άλλος πρωθυπουργός, από εκείνη τη στιγμή ο ελληνικός λαός πληροφορήθηκε ότι δεν έχει πολιτικό ηγέτη, αλλά έναν φοβισμένο άνθρωπο που δεν πιστεύει αυτά που κάνει. Επομένως ο κ. Παπανδρέου είναι τελειωμένος για τον ελληνικό λαό, τελεία και παύλα.
2) Όμως από χθες ο κ. Παπανδρέου είναι τελειωμένος και για το ΠΑΣΟΚ. Από τη στιγμή που πήγε να συνεννοηθεί με την αντιπολίτευση από μόνος του χωρίς να έχει τη δημοκρατική έγκριση του κόμματός του, σαν να είναι ο απόλυτος ιδιοκτήτης του ΠΑΣΟΚ, έχει τελειώσει για πάντα και δεν μπορεί να ανακτήσει την εμπιστοσύνη τους.
Όλους αυτούς τους ανθρώπους του ΠΑΣΟΚ (βουλευτές, υπουργούς και στελέχη) ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου τους εξέθεσε ανεπανόρθωτα τραβώντας τους να ψηφίζουν και να υποστηρίζουν τα αντιλαϊκά και αντεθνικά μνημόνια και ξαφνικά τους έγραψε όλους, αφού τους παραμέρισε, δείχνοντάς του ως υπαίτιους της κατάστασης και ανίκανους να χειριστούν την κατάσταση.
Αυτό σοβαροί άνθρωποι, όσο και αν αγαπούν τις καρέκλες τους, δεν πρόκειται να το ανεχτούν, σίγουρα.Φίλοι μας, είμαστε χωρίς κυβέρνηση και η μόνη λύση είναι να εγκαταλείψει ο κ. Παπανδρέου την αγαπημένη του πρωθυπουργική καρέκλα.
hassapis-peter

ΠΡΟΤΑΣΗ στη Λαική Συνέλευση της πλατείας Συντάγματος

Εν όψει των ραγδαίων εξελίξεων και του κενού εξουσίας που τώρα ομολογεί το καθεστώς,ο άμεσος οργανωτικός σχηματισμός ενός Παλλαικού Μετώπου.Η πρόταση αυτή υποστηρίζεται απο σειρά πρωτοβουλιών,κινημάτων και ενεργών πολιτών και έχει ζυμωθεί τους τελευταίους μήνες μέσα απο συνελευσιακές διαδικασίες.
Εν όψει των ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων και του κενού εξουσίας που τώρα ομολογεί το καθεστώς, στίς οποίες εμείς οι πολίτες δεν νοείται να παραμένουμε αμέτοχοι θεατές, ΠΡΟΤΑΣΗ στη Λαική Συνέλευση της πλατείας Συντάγματος για τον άμεσο οργανωτικό σχηματισμό ενός Παλλαικού Μετώπου.
Η πρόταση αυτή υποστηρίζεται απο σειρά πρωτοβουλιών,κινημάτων και ενεργών πολιτών και έχει ζυμωθεί τους τελευταίους μήνες μέσα απο συνελευσιακές διαδικασίες.

Δείτε και το σχετικό βίντεο

Το Μέτωπο αυτό προτείνεται να έχει τους παρακάτω σκοπούς:
Α.Την άμεση επιδίωξη εφαρμογής των παρακάτω πολιτικών για τη διάσωση της χώρας
1.Επίσημη διακύρηξη ότι οι πολίτες Απονομιμοποιούν την κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα που ευθύνονται για την κατάρρευση της χώρας.Η πολιτική της παρούσας κυβέρνησης είναι απόρροια συνταγματικών παραβιάσεων και συνιστά εξαπάτηση του Ελληνικού λαού, που ψήφισε το κυβερνόν κόμμα για να εφαρμόσει πρόγραμμα εντελώς αντίθετο από αυτό που εφαρμόζεται.Η προκλητική ανακολουθία μεταξύ του πολιτικού προγράμματος της παρούσας κυβέρνησης βάσει του οποίου ψηφίστηκε από το εκλογικό σώμα στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές και των πολιτικών που σαν κυβέρνηση εφαρμόζει με το πρόσχημα της δημοσιονομικής και πιστωτικής κρίσης που οδήγησαν στην αποδοχή του μνημονίου, αποτελεί τη βάση της απονομιμοποίησης της παρούσας κυβέρνησης.
-Αλλά και σαν σύνολο το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα δεν δρα για το συμφέρον της κοινωνίας.
-Η διαπλοκή του πολιτικού προσωπικού με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, το καθεστώς της μίζας σε όλους σχεδόν τους τομείς των κρατικών προμηθειών,τα μεγάλα πολιτικοιοκονομικά σκάνδαλα,η προκλητική χρησιμοποίηση των δυνάμεων καταστολής κατά της βούλησης των πολιτών, η προστασία των κάθε είδους καρτέλ που απομυζούν οικονομικά τον λαό και συντηρούν όχι απλά την ενδημική φτώχεια αλλά τη φτωχοποίηση όλο και περισσότερων ομάδων του πληθυσμού, είναι μερικοί από τους λόγους απαξίωσης του πολιτικο-οικονομικού συστήματος στις συνειδήσεις των πολιτών.
-Η απογοήτευση,ο θυμός και η επιθυμία για ριζική ανατροπή,είναι οι έννοιες που αποδίδουν την άποψη της πολύ μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών απέναντι στην κυβέρνηση αλλά και στην αντιπολίτευση,στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, στα συνδικάτα και λοιπούς πυλώνες του πολιτικού συστήματος.-Είναι φανερό ότι υπάρχει συνολική εναλλακτική λύση, απέναντι σ αυτήν που ακολουθεί η κυβέρνηση με την ανοχή (τουλάχιστον) αυτών που μετέχουν στο πολιτικό σύστημα σε πλήρη συνεργασία με την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.
Στη συνολική αυτή εναλλακτική λύση ακρογωνιαίους λίθους άμεσης λυτρωτικής εφαρμογής, αποτελούν οι προτεινόμενες οικονομικές και πολιτικές επιλογές:
2.Η Μή αναγνώριση του χρέους
Μή αναγνώριση του χρέους και προσφυγή στα αρμόδια διεθνή δικαστήρια για την ακύρωση των πρόσφατων δανειακών συμβάσεων επι τη βάσει των κανόνων του διεθνούς δικαίου και της νομολογίας.
Άρνηση της πληρωμής του χρέους εδώ και τώρα, σημαίνει άμεση παύση πληρωμών προς τους δανειστές του ελληνικού κράτους και ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας, που έμμεσα έχει εκχωρηθεί στους δανειστές. Με τον τρόπο αυτό εξοικονομούμε πάνω από 80 δισ. Ευρώ, που είμαστε αναγκασμένοι να καταβάλλουμε κάθε χρόνο στους δανειστές και για τα οποία είμαστε υποχρεωμένοι να δανειζόμαστε συνεχώς διογκώνοντας το δημόσιο χρέος.
-Γλιτώνοντας από τον φόρο αίματος που πληρώνει η χώρα στους δανειστές, ο οποίος το 2009 έφτασε στο 35% του ΑΕΠ, όχι μόνο μπορούμε να συνεχίσουμε να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις, αλλά και με τους πόρους που θα περισώσουμε μπορούμε να προχωρήσουμε σε μια γενναία αναδιανομή εισοδημάτων προς όφελος πρώτα και κύρια των μισθωτών και συνταξιούχων. Κι αυτό όχι μόνο ή απλώς για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης ή βελτίωσης του επιπέδου της ζωής τους, αλλά γιατί μόνο έτσι μπορεί να ξεκινήσει μια αληθινή παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
- Με την άρνηση της χώρας να αναγνωρίσει τις υποχρεώσεις της προς τους δανειστές της οι επικριτές αυτής της πρότασης τονίζουν ότι η χώρα δεν θα μπορέσει ξανά να βγει στη διεθνή αγορά ομολόγων για να δανειστεί. Αυτό, όμως, δεν είναι κακό, αλλά καλό. Αλίμονο αν η χώρα χρειάζεται να δανείζεται επ άπειρον από τη διεθνή κερδοσκοπία: έχει χάσει το παιχνίδι από χέρι. Αν εκλείψει η εξυπηρέτηση των δανείων, οι πραγματικές δανειακές ανάγκες της χώρας είναι ασήμαντες. Κάλλιστα μπορεί να τις καλύψει από το εσωτερικό, με όπλο το δικό της εθνικό νόμισμα, όπως έκανε για δεκαετίες πριν μπει στο ευρώ, χωρίς να κινδυνεύει από χρεοκοπία.
Σημαντική στην οικονομική αυτή διαδικασία είναι η παράλληλη διεκδίκηση πληρωμής πρός την χώρα όλων των συμβατικών οικονομικών υποχρεώσεων άλλων χωρών όπως πχ της περίπτωσης της Γερμανίας
-Ηδη οι τράπεζες είναι υπό κατάρρευση Ο μόνος τρόπος για να διασωθούν, μαζί με τις λαϊκές αποταμιεύσεις και καταθέσεις, είναι η εθνικοποίηση των βασικών τραπεζών και η μετατροπή τους από ιδρύματα σαράφικης εκμετάλλευσης της επιχείρησης και του νοικοκυριού, σε μοχλούς αναδιοργάνωσης και αναπτυξιακής στήριξης της μικρής και μεσαίας επιχείρησης, του ατομικού παραγωγού και επιχειρηματία και του νοικοκυριού. Έτσι μπορεί να ελεγχθεί και η εκροή κεφαλαίου στο εξωτερικό, που αποτελεί μια από τις πιο μεγάλες πληγές της ελληνικής οικονομίας. Η στοχευμένη χρηματοδότηση μονάδων και καινοτομιών θα αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης της βιομηχανίας και της βιοτεχνίας στη χώρα μας, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει αποβιομηχανοποιηθεί πλήρως και έχει χάσει το μεγαλύτερο μέρος της ανταγωνιστικότητας της έναντι των οικονομιών άλλων χωρών.
-Η μονομερής άρνηση της πληρωμής του χρέους, είναι ο μόνος τρόπος για να διασωθεί η χώρα από την πτώχευση και την καταστροφή και η μόνη ευκαιρία για να διασώσουν οι εργαζόμενοι τα εισοδήματά τους, τη δουλειά τους, τις συντάξεις και τα δικαιώματά τους . Για να υπάρξει προοπτική για τους νέους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους, για την ίδια τη χώρα.
3.Συνολική αναθεώρηση των σχέσεων της χώρας μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση
-Η δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας δεν λύνει το μεγάλο πρόβλημα του τεράστιου δημόσιου χρέους, το οποίο συνεχώς θα διογκώνεται.
-Η μόνη λύση για να ανακτήσει η Ελλάδα μέρος της χαμένης ανταγωνιστικότητάς της, δεν είναι να δεχθεί ένα νέο σύμφωνο στα πλαίσια εξυπηρέτησης των συμφερόντων της Γερμανίας και άλλων χωρών της Β. Ευρώπης αλλά η ανάκτηση του ελέγχου της οικονομίας, που σαν πρώτο και αναγκαίο όρο έχει την έκδοση εθνικού νομίσματος. Η έκδοση εθνικού νομίσματος θα πρέπει να συνοδεύεται από εγγύηση του εισοδήματος μισθωτών και συνταξιούχων από τυχόν υποτίμηση έτσι ώστε να μην μειωθεί αλλά να αυξηθεί η ρευστότητα στην αγορά.
4.Τιμωρία των υπευθύνων του πολιτικο-οικονομικού συστήματος για την κατάρρευση της χώρας
Αναζήτηση ποινικών και αστικών ευθυνών από τους υπευθύνους, που μας οδήγησαν στην κατάρρευση. Αν αποδειχθεί ύπαρξη δόλου τότε ενέχονται σε εσχάτη προδοσία, διότι συνειδητά έβλαψαν τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού και της πολιτείας και το αδίκημα δεν είναι παραγεγραμμένο με τις ισχύουσες διατάξεις
-Η κατάρρευση του οικονομικού και κοινωνικού ιστού της χώρας που βιώνουν οι πολίτες δεν είναι προϊόν αυτόματης διαδικασίας.
-Για την τραγική υπερχρέωση στούς διεθνείς και ντόπιους τοκογλύφους, την ανεργία που καλπάζει,το κόψιμο μισθών, μεροκάματων και συντάξεων, τα λουκέτα μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τις εκατοντάδες αυτοκτονίες πολιτών για χρέη και την υποθήκευση της ίδιας της χώρας ,υπεύθυνοι είναι συγκεκριμένοι πολιτικοί, που κυβέρνησαν τη χώρα μετά τη μεταπολίτευση όπως και συγκεκριμένοι κρατικοδίαιτοι μεγαλοεπιχειρηματίες οι οποίοι στο βωμό των υπερκερδών υπέθαλψαν διαχρονικά τα φαινόμενα της διαπλοκής εν γνώσει των ολεθρίων αποτελεσμάτων που είχαν οι πρακτικές αυτές εις βάρος των συμφερόντων του κράτους.
-Όλοι οι αναφερόμενοι παράγοντες αποτελούν ουσιαστικό μέρος του τραγικού προβλήματος του τόπου. Απαίτηση των πολιτών είναι η προσαγωγή τους σε δίκες από ειδικό δικαστήριο στο οποίο θα λογοδοτήσουν απολαμβάνοντας δίκαιη δίκη ,σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες απόδοσης δικαίου.
5.Εισαγωγή στη χώρα πολιτικών συνθηκών πραγματικής Άμεσης Δημοκρατίας
-Το παρόν κοινοβουλευτικό σύστημα δεν εκφράζει γνήσια τη βούληση των πολιτών καθώς ρυθμίζεται από μεταβαλόμενους εκλογικούς νόμους, που νοθεύουν την αρχή της ισότητας της ψήφου των πολιτών (κάθε πολίτης και μία ισοδύναμη πολιτικά ψήφος).
-Αφ ετέρου ο τρόπος χρηματοδότησης των κομμάτων και των πολιτικών από το δημόσιο ταμείο η από επιχειρηματικούς κύκλους δεν διασφαλίζει παρά τη διαιώνιση συνθηκών διαφθοράς και διαπλοκής.
-Η μορφή αντιπροσώπευσης των πολιτών από πολίτες-πολιτικούς με θητείες απεριόριστου χρόνου οδηγεί σε πελατειακές σχέσεις, φαινόμενα διαφθοράς και καλπάζουσα διαπλοκή.
Η λειτουργία της «αρχής της δεδηλωμένης» ως κοινοβουλευτικής πρακτικής ουσιαστικά αναιρεί το δικαίωμα στον βουλευτή να έχει γνώμη και τον υποτάσσει στην πολιτική του «αρχηγού» νοθεύοντας έτσι τον κοινοβουλευτισμό.
-Με βάση τις αναφερόμενες εμπειρίες των τελευταίων δεκαετιών, οι πολίτες επιθυμούν να εκφράζουν τη βούλησή τους σε τοπικό η/και εργασιακό επίπεδο μέσα από συνελεύσεις οι οποίες θα εκλέγουν αντιπροσώπους μικρής θητείας με απλό σύστημα ψηφοφορίας.
-Εφαρμόζεται η αρχή της ανακλητότητας όλων των δημόσιων αξιωμάτων με απλή πλειοψηφία, η αρχή της ισοδυναμίας της ψήφου των πολιτών,η περιορισμένη διάρκεια κάθε δημόσιας θητείας.
-Για την υλοποίηση της δημοκρατικής διαδικασίας δεν απαιτούνται οι τεράστιες δημόσιες και ιδιωτικές χρηματοδοτήσεις οι οποίες συντηρούν τη διαφθορά. Αντίθετα χρησιμοποιούνται θεσμοθετημένα και ελεύθερα πλέον τα συμβατικά ΜΜΕ και αξιοποιούνται οι επικοινωνιακές δυνατότητες του διαδικτύου.
-Αντιπρόσωποι των επί μέρους συνελεύσεων από όλη τη χώρα και τα πεδία εργασίας των πολιτών συγκροτούν την Εθνοσυνέλευση των πολιτών η οποία εκπονεί νέο Καταστατικό Χάρτη της χώρας που διασφαλίζει πραγματικούς δημοκρατικούς θεσμούς οι οποίοι υλοποιούν τις παραπάνω βασικές αρχές.
-Εισάγεται η χρήση δημοψηφισμάτων άμεσης έκφρασης της βούλησης των πολιτών σε τοπικό η πολιτειακό επίπεδο για ζητήματα τοπικού, εργασιακού ,οικονομικού και γενικού ενδιαφέροντος.


Τα όργανα του ΜΕΤΩΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ να είναι:
Α) Η Γενική Λαική Συνέλευση
Β) Η Εκτελεστική Γραμματεία του ΜΕΤΩΠΟΥ
Η ΓΕΝΙΚΗ ΛΑΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
Η Γενική Συνέλευση αποτελεί το Ανώτατο όργανο Λήψης Αποφάσεων του Μετώπου
Α.ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ..
Β.ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ..
Η ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ
Α.ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΗΣ Ε.Γ..
Β.Οι εργασίες της Εκτελεστικής Γραμματείας κατα τις συνεδριάσεις ακολουθούν το ίδιο πρότυπο αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών το οποίο ισχύει για τις εργασίες της Γενικής Λαικής Συνέλευσης..
ΕΠΕΙΓΟΝ Αίτημα όπως δοθεί η δυνατότητα σε έναν απο τους πολίτες που καταθέτουν δημόσια την πρόταση αυτή να παρουσιάσει στη λαική συνέλευση του Συντάγματος όλες τις αναγκαίες οργανωτικές διευκρινήσεις ώστε να τεθεί σε ψηφοφορία.
επικοινωνία με το info@stopcartel.org











“Πράσινο φως” από Γερμανία για πρόωρες εκλογές στην Ελλάδα!


ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Το δρόμο για τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών στην Ελλάδα εντός των επόμενων δυο μηνών ανοίγει η Γερμανία, με τη φημολογούμενη πρότασή της για αναβολή της απόφασης πολιτικής στήριξης της Ελλάδας, που αναμενόταν να επισημοποιηθεί στη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών, στα τέλη Ιουνίου.
Σύμφωνα με σχετικό ρεπορτάζ του πρακτορείου «Reuters», η πρόταση ανήκει στον Γερμανό Υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος εξήγησε στην Άνγκελα Μέρκελ πως από τη στιγμή που οι χώρες της ευρωζώνης αδυνατούν, στην παρούσα συγκυρία, να γεφυρώσουν τη διαφορετική προσέγγισή τους, ως προς το αν η συμμετοχή ιδιωτών στην επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του χρέους της Ελλάδας, θα πρέπει να είναι υποχρεωτική ή εθελοντική, μοναδική λύση που υπάρχει είναι η αναβολή της απόφασης για τη Σύνοδο του Σεπτεμβρίου.
Τη σχετική πρόταση αναμένεται να παρουσιάσει η Άνγκελα Μέρκελ στον Νικολά Σαρκοζί, στη συνάντηση που θα έχουν οι δυο ηγέτες αύριο στο Βερολίνο, προκειμένου να κερδηθεί χρόνος, για την οριστικοποίηση του πακέτου νέας βοήθειας, ύψους άνω των 100 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Η σπουδή του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να… πετάξει τη μπάλα στην εξέδρα, εδράζεται στην πεποίθησή του ότι αν έχει επαρκή χρόνο στη διάθεσή του, θα καταφέρει να πείσει τις αγορές και τους Οίκους Αξιολόγησης, πως μια υποχρεωτική συμμετοχή των ιδιωτών κατόχων ελληνικών ομολόγων στη διαδικασία επιμήκυνσης της περιόδου αποπληρωμής των ελληνικών δανείων, δεν θα πρέπει να εκληφθεί ως «πιστωτικό γεγονός». Δηλαδή χρεοκοπία.
Η εξέλιξη αυτή έρχεται σε συνέχεια των μηνυμάτων που εκπέμπονται από τις Βρυξέλλες και το γραφείο του Επιτρόπου Οικονομίας Όλι Ρεν, για «πράσινο φως» από το Eurogroup της Κυριακής σχετικά με την εκταμίευση της 5ης δόσης, η οποία είναι απαραίτητη για να μην καταρρεύσει η ελληνική οικονομία μέχρι τον Σεπτέμβριο, οπότε και θα επιχειρηθεί να δοθεί πολιτική λύση στο πρόβλημα της κρίσης χρέους της χώρας μας.
Στην πραγματικότητα, από τη στιγμή που η… υπόλοιπη Ευρώπη θα συμφωνήσει με τη Γερμανία, και οι εξελίξεις θα αναβληθούν για τον Σεπτέμβριο, με εξασφαλισμένη την εκταμίευση της 5ης δόσης, η Ελλάδα θα μπορεί να προχωρήσει στη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών, εφόσον δεν βρεθεί διέξοδος στο πολιτικό τέλμα, χωρίς να υπάρχει κίνδυνος χρεοκοπίας.



Ο χορός του χρέους

Ο Σαμαράς έκανε “ρουά ματ”

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΖΕΡΒΟΣ
Όταν αργά χθες το βράδυ, μετά και την προβολή της δήλωσης που έκανε ως απάντηση στο πρωθυπουργικό διάγγελμα, ο Αντώνης Σαμαράς αποχωρούσε από τη Συγγρού, βαθιά μέσα του κατανοούσε μια μεγάλη πολιτική αλήθεια: Ότι το «παιχνίδι» τελείωσε για το ΠΑΣΟΚ. Και ότι ο ίδιος, ως Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, είναι πλέον το πρόσωπο στο οποίο στρέφονται όλοι για την επόμενη ημέρα. Για την έξοδο από την κρίση.
Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κινήθηκε στρατηγικά απέναντι στον Γιώργο Παπανδρέου, σε μια παρτίδα σκάκι, που στο τέλος ο ίδιος πέτυχε το «ρουά ματ» απέναντι στον άλλοτε συγκάτοικό του, στα φοιτητικά χρόνια.
Ο Αντώνης Σαμαράς έδειξε ότι πιστεύει βαθιά στην εθνική συνεννόηση μπροστά στο αδιέξοδο. Υπερασπιζόμενος όμως και την αξιακή λογική, πως σε μια κυβέρνηση συνεργασίας, δεν θα μπορούσε να είναι Πρωθυπουργός ο Γιώργος Παπανδρέου. Το δε βασικό ζητούμενό της, θα έπρεπε να είναι η επαναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου.
Με τη βεβαιότητα που διαμορφώθηκε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου συμφώνησε να μην είναι Πρωθυπουργός, ο Αντώνης Σαμαράς πέτυχε να αφαιρέσει από τον κύριο πολιτικό αντίπαλό του, αρκετούς πόντους από το ηγετικό προφίλ του. Γιατί, αλήθεια, ποιος ηγέτης προσφέρεται να παραιτηθεί, δεν το κάνει, και στη συνέχεια έχει την προσδοκία ότι η κοινωνία θα… ξεχάσει το πίσω-μπρος, και θα τον εμπιστευτεί ξανά;
Η νίκη Σαμαρά έχει επικοινωνιακή διάσταση, κυρίως όμως στρατηγικό περιεχόμενο. Ο Γιώργος Παπανδρέου κέρδισε πιθανότατα τη μάχη της προσωπικής πολιτικής επιβίωσης, με την ψήφο εμπιστοσύνης που αναμένεται να λάβει από τη Βουλή, και η οποία θα συνεπάγεται υπερψήφιση και του Μεσοπρόθεσμου. Ο Αντώνης Σαμαράς όμως κέρδισε τον πόλεμο. Και φαντάζει πλέον ως ο εν αναμονή Πρωθυπουργός, με φόντο τις επόμενες βουλευτικές εκλογές, που δύσκολα θα αργήσουν.



Η “μεγάλη μπλόφα” του Γιώργου

ΡΩΜΥΛΟΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ
Ήθελε πραγματικά ο Γιώργος Παπανδρέου να αποχωρήσει από το Μέγαρο Μαξίμου, και να υποδεχτεί στην εξουσία μια συμμαχική κυβέρνηση, ενδεχομένως μόνο με τη Νέα Δημοκρατία, που θα είχε στη θέση του Πρωθυπουργού κάποια άλλη προσωπικότητα, ενδεχομένως μάλιστα προερχόμενη από τον ευρύτερο πολιτικό χώρο της Κεντροδεξιάς;
Από τη στιγμή που η «εγκάρδια συνεννόηση» με τον Αντώνη Σαμαρά δεν προχώρησε, το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Είναι βαθιά πολιτικό. Και η διερεύνησή του, θα οδηγούσε ενδεχομένως στην αποκάλυψη της «μεγάλης μπλόφας», ενός πρωτοφανούς στρατηγικού τακτικισμού από την πλευρά του Γιώργου Παπανδρέου, με ξεκάθαρη στόχευση, και εκ των προτέρων αποφασιστικότητα να θυσιάσει «πιόνια», προκειμένου να υλοποιήσει το αντικειμενικό ζητούμενο: Την πολιτική επιβίωση του ίδιου και του ΠΑΣΟΚ. Έστω και για μερικούς μήνες ακόμη.
Σκεφτείτε μονάχα το σκηνικό της χθεσινής ημέρας. Μετά την ανεξαρτητοποίηση του Γιώργου Λιάνη, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που περίμεναν ακόμη και εσωκομματική ανταρσία στο ΠΑΣΟΚ, με ευθεία αμφισβήτηση του παπανδρεϊκού imperium. Η επανάληψη του 2007 δηλαδή, αλλά αυτή τη φορά με σαφώς καλύτερους όρους για τους «πολιορκητές» του Καστριού.
Το κέντρο της Αθήνας θύμιζε πολιορκημένο οχυρό, με δεκάδες χιλιάδες κόσμου να βρίσκονται μισό βήμα από την έκρηξη, με προφανή στόχο τον Γιώργο Παπανδρέου και την Κυβέρνησή του. Πολίτες που, πριν εμφανιστούν… απρόσμενα οι «γνωστοί-άγνωστοι», έμοιαζαν αποφασισμένοι να γράψουν ιστορία, ως εκείνοι που θα έριχναν την Κυβέρνηση.
Μπροστά σε ένα τέτοιο σκηνικό, ο Γιώργος Παπανδρέου φαίνεται ότι επέλεξε μια «μεγάλη μπλόφα». Από τη στιγμή που προσφέρθηκε να παραιτηθεί από Πρωθυπουργός, έθεσε τις βάσεις… για το αντίθετο. Το «όλον ΠΑΣΟΚ» άρχισε να ιδρώνει και μόνο στη σκέψη της απώλειας της εξουσίας, από έναν επελαύνοντα Αντώνη Σαμαρά. Επομένως, ξεχάστηκαν και οι σκέψεις περί εσωκομματικής ανταρσίας, με πρόσχημα το Μεσοπρόθεσμο.
Όσο για την «αγανακτισμένη» κοινωνία, περίμενε μπροστά στους τηλεοπτικούς δέκτες το διάγγελμα. Και μέχρι τότε, δεν ζητούσε φυσικά την ανατροπή μιας Κυβέρνησης, την οποία οι πληροφορίες την παρουσίαζαν έτοιμη να… φύγει μόνη της. Με το διάγγελμα να προβάλλεται αργά το βράδυ, η κοινωνία είχε ήδη… βάλει τις πυτζάμες της, και δεν μπορούσε να επιστρέψει στο Σύνταγμα για να διαμαρτυρηθεί.
Τη «μεγάλη μπλόφα» του Γιώργου Παπανδρέου, επισημαίνει σήμερα και η «Washington Post». Τονίζοντας ότι το σχέδιο του Πρωθυπουργού είχε έναν και μόνο στόχο: Να υπερβεί τον δύσκολο κάβο της ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου.
Να το κάνουμε πιο κατανοητό: Ο Γιώργος ήθελε να συσπειρώσει το ΠΑΣΟΚ γύρω του. Κυρίως εκείνους που αμφισβητούσαν τον ίδιο. Και το κατάφερε, πείθοντας τους πάντες ότι ήταν διατεθειμένος να εγκαταλείψει το Μαξίμου.
Η στρατηγική του φόβου είχε αποτέλεσμα, για δυο κυρίως λόγους: Πρώτον, επειδή ο Πρωθυπουργός έχει μέσα του το dna της αντισυμβατικότητας. Δεν τον… πολυνοιάζει δηλαδή, και μάλλον δεν θα είχε δυσκολία να τα παρατήσει, και να αφήσει το ΠΑΣΟΚ στην τύχη του. Δεύτερον, η προσωπική σχέση του με τον Αντώνη Σαμαρά, σκόρπισε την ανησυχία στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, ότι ο Γιώργος… το εννοούσε.
Το πολιτικό συμπέρασμα βέβαια είναι ότι ο Γιώργος Παπανδρέου «τσαλακώθηκε» επικοινωνιακά με τις χθεσινές ακροβασίες. Παραιτήθηκε και στη συνέχεια… ξε-παραιτήθηκε. Και μάλλον έτσι έχουν τα πράγματα. Ποιος σας είπε όμως ότι ο Γιώργος Παπανδρέου ανησυχούσε μήπως «τσαλακωθεί»; Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις άλλωστε δείχνουν ότι η Κυβέρνησή του οδεύει προς την έξοδο.
Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να κερδίσει χρόνο. Να περάσει τη σημερινή δυσκολία, να

Ήταν δυνατόν;


ΜΑΡΙΚΑ ΛΥΣΙΑΝΘΗ
Ένα ολόκληρο πολιτικό και δημοσιογραφικό σύστημα, κρατούσε χθες την ανάσα του, προσδοκώντας ότι ο Γιώργος Παπανδρέου είχε πράγματι γίνει ο πρώτος Πρωθυπουργός στην παγκόσμια πολιτική ιστορία, που παραιτήθηκε… στον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, και όχι στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Η προσδοκία μιας ολόκληρης κοινωνίας για συναίνεση, σύνθεση και εθνική συνεννόηση, θόλωσε τη σκέψη και την… κοινή λογική. Ήταν δυνατόν να παραιτηθεί την παραμονή των γενεθλίων του; (σ.σ. χρόνια πολλά, κύριε πρόεδρε). Ήταν δυνατόν να επιτρέψει το ΠΑΣΟΚ να χαθεί η εξουσία;
Ήταν δυνατόν ο Οίκος των Παπανδρέου, να παραδώσει το «θαμπό δαχτυλίδι», απ’ τη μια στον άλλοτε συγκάτοικο στο Πανεπιστήμιο, και απ’ την άλλη στον «συνεπή δελφίνο», που και το 2007 δοκίμασε ατυχώς τις πιθανότητές του να πάρει το ΠΑΣΟΚ;
Ήταν δυνατόν να μετεξελιχθεί αιφνιδίως το ΠΑΣΟΚ από Κίνημα… αποσάθρωσης του εθνικού ιστού, σε πολιτική παράταξη που βάζει το καλό και το συμφέρον του τόπου, πάνω από τη δίψα για νομή της εξουσίας;
Ήταν δυνατόν; Φυσικά και όχι…



Σχέδιο δολοφονίας Καραμανλή;

 Εν μέσω πολιτικών εξελίξεων, αποκαλύφθηκε ένα σενάριο που αναμένεται να προκαλέσει πολλά ερωτήματα και αφορά στον πρώην πρωθυπουργό, Κώστα Καραμανλή.
Το σενάριο δολοφονίας αποκαλύπτουν τα «ΕΠΙΚΑΙΡΑ», τα οποία επικαλούνται ενημερωτικό δελτίο της ΕΥΠ που αναφέρεται σε έγγραφο της Ρωσικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας (FSB), σύμφωνα με το οποίο ο Καραμανλής ήταν στόχος κύκλων που ήθελαν να «αναβάλουν ή να ματαιώσουν την ενεργειακή πολιτική του», η οποία προσανατολιζόταν προς τη Μόσχα.
Σύμφωνα, μάλιστα, με τα όσα δημοσιεύει το περιοδικό, επικαλούμενο το έγγραφο της FSB:
• Ομάδα εργασίας της ρωσικής υπηρεσίας ήρθε στην Ελλάδα για να κάνει επιχειρήσεις αντιπαρακολούθησης.
• Μεταξύ 20 και 25 Απριλίου 2008, η ομάδα αυτή ενεπλάκη με άτομα τα οποία παρακολουθούσαν τον πρώην πρωθυπουργό. Τα άτομα διέφυγαν, αλλά στο όχημα που εγκατέλειψαν βρέθηκαν χάρτες με τις διαδρομές που ακολουθούσε ο Καραμανλής, πληροφορίες για τους άνδρες ασφαλείας του, όπλα, κιάλια νυχτερινής οράσεως και εκρηκτικά!
• Το σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας, όπως υποστήριζαν οι Ρώσοι, περιελάμβανε τέσσερα σημεία:
1. Πολιτική αποσταθεροποίηση, η οποία υποτίθεται επιτεύχθηκε με το Βατοπέδι
2. Επιχειρηματική αποσταθεροποίηση, που υλοποιήθηκε με την υποβάθμιση της οικονομίας
3. Κοινωνική αποσταθεροποίηση με κοινωνικές αναταραχές και τρομοκρατικές ενέργειες
4. Προβλήματα στην εξωτερική πολιτική.
Παρ' όλα αυτά, το ενημερωτικό δελτίο της ΕΥΠ επισημαίνει ότι η εγκυρότητα αυτών των πληροφοριών δεν μπορεί να ελεγχθεί και δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να πρόκειται για σκόπιμη παραπληροφόρηση.
zougla.gr


“Τέλειωσε” ο Παπακωνσταντίνου


NΙΚΟΛΑΟΣ-ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ
Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου αναμένεται να είναι σε μερικές ώρες «και με τη βούλα» η «Ιφιγένεια» που επέλεξε να θυσιάσει ο Γιώργος Παπανδρέου, προκειμένου να αποφορτίσει την αρνητική για την Κυβέρνησή του συγκυρία, απομακρύνοντας από το υπουργείο Οικονομικών το «πρόσωπο της κρίσης», όπως τον χαρακτηρίζουν εδώ και καιρό ακόμη και μέσα στο ΠΑΣΟΚ.Η παραφιλολογία περισσεύει για την «τύχη» του σημερινού «τσάρου», καθώς οι περισσότεροι εκτιμούν ότι ο Γιώργος Παπανδρέου θα πρέπει να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα, απομακρύνοντας τον από την Κυβέρνηση, και όχι μετακινώντας τον σε κάποιο άλλο πόστο.Συνεργάτες του Γιώργου Παπανδρέου ωστόσο, θύμιζαν με νόημα ότι ο Πρωθυπουργός δεν ανήκει σε εκείνους που «τσαλακώνουν» προσωπικότητες, ειδικά όταν πρόκειται για ένα στέλεχος σαν τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, που ανδρώθηκε στην ηγετική ομάδα επί ημερών του σημερινού Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, και σήκωσε το βάρος του Μνημονίου Ι, απέναντι στην Κοινοβουλευτική Ομάδα αλλά και την κοινωνική βάση του Κινήματος.Φυσικά, το ενδιαφέρον όλων περιστρέφεται πλέον γύρω από το όνομα του αντικαταστάτη του. Το Statesmen έχει αποκαλύψει εδώ και μια εβδομάδα ότι ο Γιώργος Παπανδρέου έκλεινε προς την επιλογή του Τάκη Αράπογλου, προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της Εθνικής Τράπεζας επί διακυβέρνησης Καραμανλή, τις τελευταίες ώρες ωστόσο… χορεύουν οι φήμες για υποψηφιότητες όπως των Λουκά Παπαδήμου, Απόστολου Ταμβακάκη, Γκίκα Χαρδούβελη, αλλά και της Βάσως Παπανδρέου.
Χωρίς να λείπουν και οι εισηγήσεις για μετακίνηση στο «ηλεκτρικό» πόστο του Υπουργού Οικονομικών, ενός δημοφιλούς στελέχους του ΠΑΣΟΚ, όπως του Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, του Ανδρέα Λοβέρδου και της Άννας Διαμαντοπούλου. Ή ακόμη και του Ευάγγελου Βενιζέλου, όπως έλεγε ένα… παλαιό σενάριο.



Και το Time ποντάρει στη χρεοκοπία μας!


ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Δεν αποτελεί φυσικά καινοφανή διαπίστωση πως… ζούμε αγκαζέ με τους μύθους που άλλοι δημιούργησαν για εμάς, και εμείς αποδεχτήκαμε περίπου μοιρολατρικά, χωρίς να διερευνήσουμε τις ρίζες της ιστορικής αφήγησης.
Ένας τέτοιος μύθος αφορά την «εγκυρότητα» των ΜΜΕ, κυρίως σε διεθνές επίπεδο. Από πού μπορεί να ενημερωθεί κανείς «έγκυρα»; Από το CNN… Το Reuters… Το BBC… Τη Monde… Τους Financial Times… Τον Economist… Το Time… Πίστευε και μη ερεύνα, υπό μια έννοια.
Εκκινώντας από μια τέτοια αφετηρία, ας διαβάσουμε μαζί το χθεσινό άρθρο που μας αφιέρωσε το περιοδικό που σε ετήσια βάση αναδεικνύει το «Πρόσωπο της Χρονιάς», επιβεβαιώνοντας με την πρακτική αυτή μια διεθνώς αναγνωρισμένη εγκυρότητα και αξιοπιστία.
Το «Time» λοιπόν ασχολείται με την… ταπεινότητά μας. Με τον εξόχως εύγλωττο τίτλο: «Θα είναι η Ελλάδα η επόμενη Lehman Brothers;». Δηλαδή, αν μια δική μας χρεοκοπία, την οποία το περιοδικό εμφανίζεται να θεωρεί περίπου δεδομένη, θα έχει για την παγκόσμια οικονομία, αντίστοιχα δραματικές συνέπειες με την κατάρρευση της Lehman Brothers, τον Σεπτέμβριο του 2008, που λειτούργησε ως η απαρχή μιας κρίσης, την οποία η σύγχρονη ανθρωπότητα δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει.
Το άρθρο υπογράφει ο Μάικλ Σούμαν, οικονομικός συντάκτης με σημαντική εμπειρία από τις αναδυόμενες αγορές της Ασίας, εκεί όπου είδε οικονομικά μοντέλα τα οποία… δεν σου γέμιζαν το μάτι, να αναπτύσσονται και τελικά να κυριαρχούν, αφήνοντας πίσω τους παραδοσιακές οικονομικές δυνάμεις.
Σύμφωνα λοιπόν με το «Time», η χρεοκοπία της Ελλάδας θα πρέπει να θεωρείται περίπου δεδομένη. Ενδεχομένως να αποτραπεί αν υιοθετηθεί η πρόταση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, εφόσον βέβαια οι διεθνείς αγορές δεν σπεύσουν να θεωρήσουν την υποχρεωτική συμμετοχή ιδιωτών κατόχων ομολόγων στη διαδικασία επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής των δανείων της Ελλάδας, ως «de facto πιστωτικό γεγονός». Δηλαδή, χρεοκοπία, για να αφήσουμε τον μυωπικό καθωσπρεπισμό της «αναδιάρθρωσης».
Ο κ. Σούμαν ωστόσο, βάζει στοίχημα ότι μια χρεοκοπία της Ελλάδας, δεν θα έχει το ισοπεδωτικό αποτέλεσμα της κατάρρευσης της Lehman Brothers. Επειδή εκτιμά ότι θα περιοριστεί στην ευρωζώνη, και πιθανότατα στις μεγάλες τράπεζες, και επειδή υπογραμμίζει τη «μαύρη αλήθεια»: Ότι οι διεθνείς αγορές έχουν προεξοφλήσει τη χρεοκοπία της Ελλάδας.
Επομένως, έχουν σπεύσει να λάβουν τα μέτρα τους, και δεν θα υποστούν το «στιγμιαίο σοκ» της κατάρρευσης της «Lehman Brothers». Τόσο απλά και κυνικά…